Archive for November 2020
Goodbye Jumbo
We hebben veel te weinig van hem gehoord. Karl Wallinger. Hij heeft te weinig uitgebracht naar mijn gevoel. Een man met een bak aan talent voor het schrijven van goede, pakkende maar ook prachtige liedjes. Dat hij twee jaar toetsenist was bij The Waterboys was leuk en aardig. Echt furore maakte hij begin jaren ’90…
Read MorePine Needle Fire
Randall Bramblett heeft al veel betekend voor de muziek. Hij musiceerde met, en voor, kopstukken als Steve Winwood, the Allman Brothers, Bonnie Raitt en Levon Helm, terwijl hij onder eigen naam evenmin onverdienstelijk genoemd mag worden. Hij is een veelzijdig muzikant. Hij is toetsenist, gitarist en bespeelt de tenorsax, zingt en schrijft daarnaast zijn eigen…
Read MoreJaroso
Jaroso is het laatste dorpje in zuidelijk Colorado, tegen de grens van New Mexico. Mark Dudrow, eigenaar van het op de hoes afgebeelde kerkje, had Darrell al vaker uitgenodigd om langs te komen. Na jaren was de tijd rijp om het idee te realiseren en werd een klein publiek bij elkaar geharkt uit Taos en…
Read MoreUnifony II
De Nederlanders Eggersman en Borger maakten in 2018 erg veel indruk met het album Unifony. Ze vonden elkaar in hun voorliefde voor Talk Talk, maar in de door hun verstilde soundscapes gedreven muziek is deze invloed nauwelijks hoorbaar. Dat geldt wel voor het artwork, want James Marsch was ook verantwoordelijk voor de hoezen van Talk…
Read MoreAt Mercy’s Edge
Parsons gaat al een tijdje mee in de muziekwereld, en hij steekt op zijn nieuwste, At Mercy’s Edge, energiek van wal. Bij eerste beluistering kwam het mij een beetje aanvliegen, en was ik naarstig op zoek naar een rustmomentje. Wanneer je vaker afspeelt blijkt (realiseer ik me nu) dat ik een ouwe zeur ben. Joseph…
Read MoreLove Has Many Faces
7 november werd ze 77. Joni Mitchell. Een zangeres met een belachelijk goed oeuvre. En een belachelijk goede stem. Vooral vanaf het moment dat ze haar kopstem gedag zei en ze iets van de toonladder afdaalde heeft ze bij mij niet één maar twee streepjes voor. Een levende legende. Dat is ze. Komt natuurlijk ook…
Read MoreSvante Sjöblom & Twang
Rootsmuziek afkomstig uit Canada moet je nooit terzijde leggen, vind ik. Dat geldt voor mij eveneens voor traditioneel gekleurde muziek uit Scandinavië. Het zal indirect iets te maken hebben met overeenkomsten in hun landschap, de uitgestrekte natuur, en de daarbij behorende grote afstanden. Wellicht speelt de volksaard mee, en wellicht opborrelende gevoelens van melancholie tijdens…
Read MoreTransmigration Blues
Voor 5 februari 2018 had ik geen idee wie of wat The Dead Tongues was. Ik was primair geïnteresseerd in het hoofdprogramma dat op die maandagavond de Vondelkerk aandeed, Mandolin Orange. Al snel bleek Dead Tongues de artiestennaam te zijn van Ryan Gustafson, tot mijn verbazing een soloartiest. Zijn optreden was weinig afwisselend. Hij speelde…
Read MoreHoosier National
Met het uitbrengen van Hoosier National heeft Otis Gibbs de teller op negen albums gezet. Ik volg hem nagenoeg vanaf het begin van zijn artiestenbestaan en heb serieus nog niet genoeg van deze Amerikaan uit Indiana, zijn verhalen en zijn muziek. Ik durf te bekennen dat ik niet alles begrijp wat hij bezingt, maar zijn…
Read MoreBlackbirds
Bettye Lavette is een levende legende. Haar carrière omvat vijf decennia en met Let Me Down Easy uit 1965 schreef ze soulgeschiedenis. Blackbirds is haar tweede album op het befaamde jazzlabel Verve en dit is wederom geproduceerd door Steve Jordan. Blackbirds is een regelrechte verwijzing en een hommage aan de Afro-Amerikaanse zangeressen die actief waren…
Read More