Johnny's Garden, sinds 2012 niet wezenlijk veranderd, was wel aan een opknapbeurt toe, vond ik. Niet alleen het uiterlijk, maar ook en vooral onder de motorkap. Websites worden meer en meer op mobieltjes en tablets bekeken, dus het is wel een vereiste voor een moderne website om er op heel uiteenlopende schermen goed uit te zien. Ook de technische mogelijkheden zijn sterk veranderd, met veel nieuwe mogelijkheden en uitdagingen.
Dus ziehier een geheel vernieuwde tuin, zowel aan de voor- als aan de achterkant - of, zo je wilt, boven en onder de grond. Nog lang niet af, er moet nog heel wat oudere inhoud overgezet worden. Maar het uitbreiden van de inhoud kan in de komende maanden gebeuren. Hopelijk bevalt het genoeg om regelmatig een bezoekje te brengen en nieuwe muzikale ideeën op te doen. Want diggin' for music blijft natuurlijk het voornaamste doel van deze hell of a heaven.
Beyond The Borders
Maria Farantouri
Ruim een halve eeuw geleden ontdekte de Griekse componist Mikis Theodorakis zangeres Maria Farantouri tijdens zijn bezoek aan een kinderkoor in Athene. Het bleek het begin van een uiterst vruchtbare samenwerking. Producties als Canto General (naar het gelijknamige gedicht van de Chileense dichter Pablo Neruda) en de Mauthausen liederen (in ons land gezongen door Liesbeth List met vertalingen van Lennart Nijgh) maken deel uit van het culturele erfgoed van ons continent. Dat Farantouri ook met andere musici goed uit de voeten kan bleek uit de albums die zij maakte met de Turkse componist Zulfu Livanelli en de Amerikaanse saxofonist/fluitist en jazzicoon Charles Lloyd. Op haar jongste album Beyond The Borders heeft zij zich omringd met een aantal instrumentalisten uit landen als Griekenland,Turkije, Armenië en Duitsland. Het levert een veelvoud aan stilistische instrumentale hoogstandjes op die een kleurrijk decor vormen voor…
San Isabel
Jamestown Revival
Imaginary Friends
Ralph Alessi
The Maes
The Maes
In League with Dragons
The Mountain Goats
Rod Picott
- 28-9-2019 Malford Milligan Barendrecht, Theater het Kruispunt
- 29-9-2019 14:00 Krissy Matthews ft. Layla Zoe Amen, De Amer Info
- 3-10-2019 Malford Milligan Sittard, Schouwburg De Domeinen
- 5-10-2019 Malford Milligan Deventer, Schouwburg
- 8-10-2019 Malford Milligan Zoetermeer, Stadstheater
- 9-10-2019 Malford Milligan Rijswijk, de Rijswijkse Schouwburg
- 12-10-2019 Malford Milligan Delft, Theater De Veste
- 17-10-2019 Malford Milligan Drachten, de Lawei
- 18-10-2019 21:00 Rod Picott VanSlag Borger Info
- 19-10-2019 15:00 Ramblin’ Roots Festival met o.a. Robert Ellis, Dustbowl Revival, Dave Alvin & Jimmie Dale Gilmore, Frazey Ford, Nathan Bell, Carter Sampson, Kerri Powers, Rod Picott Utrecht Info
- 19-10-2019 Malford Milligan Nieuwegein, De Kom
- 20-10-2019 14:00 Johnny Irion Trio De Amer, Amen Info
- 24-10-2019 20:30 Johnny Irion Trio Het Huis Verloren, Hoorn Info
- 24-10-2019 Malford Milligan Panningen, DOK6 Theater
- 2-11-2019 Lily Hiatt Take Root, Groningen Info
- 3-11-2019 Lily Hiatt Paradiso Noord, Amsterdam
Too Damn Country
Lick Creek
Ze timmeren al sinds 2013 aan de weg, maar na een in 2017 verschenen EP is nu pas de eerste volwaardige cd verschenen van Lick Creek. We hebben hier te maken met een vrolijk swingend zestal uit Illinois dat op Too Damn Country een lekkere mix laat horen van country, bluegrass, rootsrock en zelfs een vleugje folk en blues. Laat je dus niet op het verkeerde been zetten door de titel van de plaat, want ‘too damn country’ is het echt niet. Van zoetsappigheid is namelijk geen sprake, laat dat maar over aan solozanger en leider Lance Stone en zijn kompanen Tyler Landess (sologitaar), Ryan King (sologitaar, banjo en mandoline), Steve Gragert (basgitaar), Maddie Brown (zang) en Bob Bryant (drums), die er op het negen nummers tellende album, dat potdorie slechts 32 minuten duurt, meestentijds lekker fel tegenaan gaan. Veel te kort natuurlijk, die 32 minuten, want de acht liedjes, plus het twee minuten durende intro van de plaat, smaken…
How could a man
Derek Senn
Arguably OK
TK and The Holy Know-Nothings
Stay Around
JJ Cale
Nicholas Mudd
Nicholas Mudd
Live Again (Melissa James)
Malford Milligan: “Ze scholden mij uit voor koeienkop”
The Art of Letting Go
Jason Erie
Hoop voor betere dagen. Je druk maken over de toekomst, zeker omdat het heden al bijna door je vingers glipt. Huidige globale ontwikkelingen baren mij zorgen. Het zijn ongetwijfeld ook thema’s die veel Amerikanen bezighouden. Angst is veelal een slechte raadgever. De wereld verandert als een malle. Niet alleen verschuift…
Memory Streams
Portico Quartet
De naam van het Londense Portico Quartet verwijst naar de portiek, waaronder de band moest schuilen na een vanwege regen afgeblazen optreden in Italië. Het kwartet werd in 2005 opgericht door hangspeler Nick Mulvey en bestond toen verder uit Jack Wyllie (saxofoon), Milo Fitzpatrick (contrabas) en Duncan Bellamy (drums). In…
Mississippi Blend
Ghalia
Crisis Actor
Roselit Bone
Tell the Truth & Shame the Devil
Rod Picott
Happier Now
Native Harrow
Van Morrison
Veedon Fleece
Vraag tien willekeurige leden van de harde kern van de Van Morrison fanclub naar hun favoriete album en de kans is groot dat negen van de tien zullen verwijzen naar Astral Weeks uit 1968. Nu kan ik daar best begrip voor opbrengen, want Astral Week is in menig opzicht een iconische plaat die destijds de…
Andy Rinehart
Jason’s Chord
In 1993 verschijnt op het Duitse label CMP Records het tweede album Jason’s Chord van de Amerikaanse zanger-liedjesschrijver en multi-instrumentalist Andy Rinehart. De in 1960 in Norwalk, Connecticut geboren muzikant heeft in 1988 met het zelf uitgebrachte album Walking Home voor het eerst zijn niet geringe muzikale capaciteiten overlegd. Een uiterst veelzijdige reeks activiteiten vormt…
Martha And The Muffins
This Is The Ice Age
Elke maand haal ik een geliefd album uit mijn archief. Na een grondige behandeling met stofdoek en poetslap is de cd gereed om zijn opwachting te maken op de site.Begin jaren tachtig ben ik op zoek naar een pakkende titel voor mijn eindscriptie voor de sociale academie. Ik volg deze studie op parttime basis terwijl…
Jackson Browne
The Pretender
The Pretender verscheen eind 1976. De meeste Jackson Browne liefhebbers beschouwen het niet als zijn beste plaat, ik ook niet, maar verdorie, wat is dit een steengoede plaat met louter sterke nummers. Inzichtelijk, gevoelig, ontwapenend, jezelf een spiegel voor durven houden. Slechts acht nummers, zonder daarbij een specifieke uitschieter te benoemen. Iedere song staat op…