Wellicht afgezaagd om te zeggen, maar de muziek van Rob Jungklas heeft bij mij een speciaal plekje. Zijn algehele stijl spreekt mij enorm aan. Vooral zijn explosieve uitvoering. Daarnaast, ook de wijze waarop hij zijn muziek onder de mensen brengt vind ik al knap. Geen Kickstarter of promotie, amper althans. Hij maakt dit digitale album…

Tim Grimm heeft zich er, zoals gebruikelijk, niet gemakkelijk vanaf gemaakt. Dat is niet zijn aard. Zijn benadering van een song en de uitvoering daarvan is onveranderd sterk gebleven. Hij heeft andermaal een persoonlijke en, vooral daardoor, zeer aansprekende plaat gemaakt. Een die bestaat uit observaties, maar toch vooral een Tim Grimm toont in een…

Eens in de zoveel tijd verschijnt er een album waarbij je als luisteraar meteen rechtop gaat zitten. An Overview On Phenomenal Nature van de in New York verblijvende Cassandra Jenkins is zo’n album. Na gespeeld te hebben in de bands van onder meer Eleanor Friedberger en Graig Finn debuteerde ze in 2017 met Play Till…

Ik vermoed dat ik minder scherp op de markt zit dan voorheen. Want wanneer zich nieuw werk aandient, zoals deze nieuwe plaat van John Wort Hannam, dan check ik of er al iets van de man in de kast staat. En in geval van Hannam moest ik terugpakken tot 2009. Ik kon mij herinneren dat…

Overheersende factor op dit nieuwe album van Garrett T. Capps is opnieuw de ongedwongen sfeer die hij weet op te roepen. Hij speelt met muziekstijlen en mixt naar hartenlust. Van honky tonk tot klassieke pop. Countrymuziek is weliswaar de basis waaruit hij put, maar daarnaast staat hij net zo gemakkelijk open voor Zydeco of polka…

Iedere nieuwe cd, iedere nieuwe luisterervaring is anders. Sommige platen hebben tijd nodig, anderen weten je meteen te pakken, te overrompelen zelfs. Dat laatste geldt zeer zeker voor het nieuwe album van Nathan Bell, getiteld Red, White and American Blues (it couldn’t happen here). Nou hoefde ik weinig overtuiging, aangezien Nathan met zijn achterliggende albums…

De centrale persoon binnen het fictieve gezelschap The Bean Pickers Union is Chuck Melchin. Hij is verantwoordelijk voor de muziek, verzorgt de vocalen, speelt bas en mandoline, en weet de overige musici te motiveren om zijn ding uit te voeren. Een vracht aan muzikanten speelt mee op deze Greatest Picks, waarbij de line-up van de verschillende…

Amy Speace is niet meteen de eerste naam die wordt genoemd wanneer de americana-eredivisie van vrouwelijke singer-songwriters onder de loep wordt genomen, maar eigenlijk bewijst ze al jaren hoe onterecht dat is. Vanaf How To Sleep In A Stormy Boat weet ze de lat onophoudelijk hoog te leggen. Het laatste briljante lied van dat album…

Wat Pokey LaFarge-fans van meet af aan al wisten, kostte bij mij geruime tijd om in te dalen, maar uiteindelijk kwam ik tot dezelfde conclusie: deze man is een kei van een artiest. Iemand die levert keer op keer. Bij het bekijken van de hoes van zijn nieuwste plaat, In the Blossom of their Shade,…

Bij het denken aan RB Morris was mijn eerste gedachte die zijn album Spies, Lies and Burning Eyes. Na jaren was opnieuw een album onder mijn aandacht gekomen, en bleek een levensteken van RB Morris, sinds zijn eerste twee albums. Ik had mij verheugd, want zijn indrukwekkende debuut Take That Ride op John Prine’s Oh…

Liz Meyer stierf op 26 augustus 2011 na een slepende strijd met kanker. Haar weduwnaar Pieter Groenveld brengt om die reden, precies tien jaar na haar sterfdatum, haar album Womanly Arts opnieuw uit. Ik kende deze vroege plaat van Liz (met zijn oorspronkelijke release in 1994) niet. Laten we meteen met de deur in huis…

Niet dat ik recent ontdekte dat ik behoudend van aard ben, echter qua muzikale voorkeur is dat min of meer toch ook van toepassing. Ooit dacht ik dat deze inschatting anders was, maar de tijden zijn veranderd. Ik blijf het liefst bij iets wat niet al te veel afwijkt van wat mij al aansprak. Het…

Er is weliswaar geen overtuigend bewijs dat het gezegde ‘There’s a sucker born every minute’ daadwerkelijk werd gebruikt door circusexploitant PT Barnum, maar hij wordt er terdege mee geassocieerd. Tom Waits heeft dezelfde uitdrukking ook al eens aangehaald, en Malcolm Holcombe past hem nu toe in Money Train, het openingsnummer van zijn nieuwe cd. ‘There’s a Sucker…

Angst tot falen was voor mij een onbekend fenomeen totdat het mij ergens gedurende 2020 bij de kladden nam. Ik had de signalen niet herkend, maar was zonder energie geraakt, zeg maar gerust opgebrand. Overwegend het resultaat vanwege een drukke baan, die me langzaam maar zeker steeds verder tussen de vingers door glipte. Gebrek aan…

Anya Hinkle schijnt al een tijdje actief te zijn in de muziekwereld, naar wat ik lees, maar de titel Eden and her Borderlands kun je beschouwen als haar solodebuut. Ze neemt ons op dat album mee door het muzikale landschap, dat zich laat aanhoren als een mooie mix tussen bluegrass en country. Oprechte traditionele muziek,…